Την εξομολόγηση της ιστορίας αυτού του τραγουδιού ήμουν τυχερός και την άκουσα από τον ίδιο τον Παπάζογλου, σε μια συναυλία που είχε δώσει στην Ίο. Η ιστορία έχει ως εξής.
Όταν ήταν μικρός τον πήγαινε η αδελφή του σχολείο. Ένα πρωινό στη στάση του λεωφορείου, κάτω από πολύ βροχή, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο και σκότωσε την αδελφή του μπροστά στα μάτια του. Αυτό το τραγούδι λοιπόν είναι αφιερωμένο στην αδελφή του. ``Πριν να σε χορτάσουνε τα μάτια μου, σε άρπαξε θαρρείς το λεωφορείο, κι έμεινα να κοιτώ καθώς χανόσουνα, κι έφτανε ως το κόκαλο το κρύο.``
Όταν ήταν μικρός τον πήγαινε η αδελφή του σχολείο. Ένα πρωινό στη στάση του λεωφορείου, κάτω από πολύ βροχή, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο και σκότωσε την αδελφή του μπροστά στα μάτια του. Αυτό το τραγούδι λοιπόν είναι αφιερωμένο στην αδελφή του. ``Πριν να σε χορτάσουνε τα μάτια μου, σε άρπαξε θαρρείς το λεωφορείο, κι έμεινα να κοιτώ καθώς χανόσουνα, κι έφτανε ως το κόκαλο το κρύο.``
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου